Domestic violence against women before and during the COVID_19 epidemic

Hanieh Parvin: Social Work Expert, Department of Social Work University of Social Welfare and Rehabilitation sciences, Tehran, Iran

Masoumeh Maarefvand: Assistant Professor, Department of Social Work, University of Social Welfare and Rehabilitation sciences, Tehran, Iran (Corresponding Author)

Maryam Latifian: PhD Student I of Social Work, Department of Social Work, University of Social Welfare and Rehabilitationsciences, Tehran, Iran

Abstract

Introduction: Domestic violence against women, in addition to legal and moral aspects, has several physical, psychological and social consequences that can endanger the health of women, family and society. During the COVID_19 epidemic and the presence of more family members at home, the contact level of family members increased. This study was conducted to investigate the situation of domestic violence against women during and before the COVID_19 epidemic.

Method: The study was a cross-sectional correlational study with a comparative causal study among married women over 10 years of age living in Iran during the outbreak of COVID_19 (961 people) in Iran. In order to collect information, Mohseni Tabrizi Domestic Violence Questionnaire was conducted online and for data analysis, SPSS software version 22 was used and Wilcoxon statistical test was used.

Results: The results showed that there is a positive and significant relationship between violence against women and the COVID_19 epidemic. There is also a positive and significant relationship between the dimensions of domestic violence against women and the COVID_19 epidemic. The average score of domestic violence against women before COVID_19 is 19.2 and domestic violence against women before the epidemic COVID_19 is 4.6. Its average dimensions were also psychological violence during COVID_19 epidemic 4.31 and pre-epidemic COVID_19 4.31, economic violence during 4.5 and pre-epidemic COVID_19 ¾, physical violence before 4.7 and during COVID_19 4.6, Sexual violence before 0.4 and during COVID-19 is 4.6.

Conclusion: One of the most prominent harms of quarantine and forced family incarceration is the spread of "domestic violence" against women, which has long been the most common type of violence against women and these days, with the COVID_19 epidemic, has become one of the priorities for women activists. And the family and even the United Nations. The results of this study suggest that policymakers and planners working with families and women take action to support government agencies and organizations related to domestic violence and allocate funds for them.

Keywords: Women - Domestic Violence - Physical Violence - Sexual Violence - Psychological Violence - Epidemic COVID_19

خشونت خانگی علیه زنان قبل و حین همه‌گیری COVID_19

حانیه پروین: کارشناس مددکاری اجتماعی، گروه آموزشی مددکاری اجتماعی، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران

معصومه معارف وند: استادیار گروه آموزشی مددکاری اجتماعی، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران (نویسنده مسئول)arammaref@gmail.com 

مریم لطیفیان: دانشجوی دکتری مددکاری اجتماعی، گروه آموزشی مددکاری اجتماعی، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران

چکیده

مقدمه: خشونت خانگي عليه زنان علاوه بر جنبه‌هاي حقوقي و اخلاقي، عواقب جسمي، رواني و اجتماعي متعددي دارد که مي‌تواند سلامت زنان، خانواده و جامعه را به خطر اندازد. در دوره همه‌گیری  COVID_19 و حضور بیشتر اعضای خانواده در منزل سطح تماس اعضای خانواده افزایش یافته است. این پژوهش به منظور بررسی وضعیت خشونت خانگی علیه زنان حین و قبل همه‌گیری COVID_19 انجام شد.

روش: مطالعه به روش مقطعی و از نوع بررسی همبستگی و بررسی علّی مقایسه‌ای در میان زنان متاهل، بالای 10 سال و ساکن ایران حین شیوع همه‌گیریCOVID_19 (961 نفر) در ایران انجام شد. به منظور جمع‌آوری اطلاعات، از پرسشنامه‌ی خشونت خانگی محسنی تبریزی به صورت آنلاین و برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم افزار SPSS نسخه 22 وبهره‎گیری از آزمون آماری ویلکاکسون انجام شد.

یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد که رابطه مثبت و معناداری بین خشونت علیه زنان با همه‎گیری  COVID_19وجود دارد. همچنین این رابطه‎ی مثبت و معنادار بین ابعاد خشونت خانگی علیه زنان و همه‎گیری COVID_19  وجود دارد. میانگین نمره‌ی خشونت خانگی علیه زنان قبل COVID_19  2/19 و خشونت خانگی علیه زنان قبل همه‎گیری COVID_19 نمره‌ی  6/4 می‌باشد. میانگین ابعاد آن نیز به تفکیک خشونت روانی حین COVID_19 همه‌گیری 31/4 و قبل همه‎گیری COVID_19  31/4، خشونت اقتصادی حین 5/4 و قبل همه‎گیری COVID_19 4/3 ، خشونت جسمی قبل7/4 و حین COVID_19 6/4، خشونت جنسی قبل 4/0و حین COVID-19  6/4  می‌باشد.

نتیجه‌گیری: یکی از برجسته‌ترین آسیب‌های دوره قرنطینه و حبس اجباری خانواده‌ها، گسترش «خشونت خانگی» علیه زنان عنوان شده که از دیرباز، متداول‌ترین نوع خشونت علیه زنان بوده و این روزها به اتفاق همه‌گیری COVID_19، تبدیل به یکی از اولویت‌های دوباره فعالان حوزه زنان و خانواده و حتی سازمان ملل شده است. نتایج این مطالعه به سیاستگذاران و برنامه‌ریزان کار با خانواده و زنان پیشنهاد می‌کند که در راستای حمایت از موسسات و سازمان‌های مربوط به خشونت خانگی دولت اقدام کند و بودجه‌ای برای آنها تخصیص نماید.

کلیدواژه‌ها: زنان -خشونت خانگی- خشونت جسمی- خشونت جنسی- خشونت روانی- همه‌گیری COVID_19